8 gündür itkin düşən Reyhanın anası ilə şok müsahibə: Tapılan telefonlar, kədərli fotolar, müəmmalı diş həkimi...

2008-ci il təvəllüdlü Hüseynova Aygün Bəhram qızı və 2007-ci il təvəllüdlü Hüseynova Reyhan Elşən qızı aprelin 16-dan itkindir.

Onlar birlikdə Maştağa qəsəbəsindən çıxıb və bir daha geri dönməyiblər. Onlar dayıqızı-bibiqızı olublar.

Bakupost.az xəbər verir ki, Reyhan Hüseynovanın anası Gülsevər Hüseynova Musavat.com-a müsahibə verib.

Gülsevər Hüseynova qızların itkin düşməsi ehtimalı, bu günə qədər yaşadıqları ilə bağlı geniş və şok detallar açıqlayıb.

- Tez-tez qardaşımgilə gedirdik. Son bir həftə onlarda qalırdı. Biz işə gedəndə qızlar bir yerdə qalırdı.

- Həmin gün evdə idik. Səhər yuxudan oyananda gördüm ki, qızım birtəhərdir. Əlində telefon tutdum. Yalandan dedim ki, bu telefondan Aygündə də görmüşəm. Amma görməmişdim. Özüm elə dedim ki, Aygündə də olub-olmadığını öyrənim. Qızım dedi ki, hə, Aygündə də var. Telefonu alıb şifrəsini də öyrəndim. Dedim ki, bunu dayın Bəhrama (digər itkin düşən qız Aygünün atası) deyəcəm. Həm də Aygünün telefon işlətməsindən xəbəri olsun. Qızım yalvardı ki, deməyim. Mən də dedim ki, bunu qardaşımdan gizlədə bilmərəm.

- Evə gedəndə həyətdə ustalar işləyirdi. Orda deyə bilmədim. Evdə oturub çay içdik. Bir neçə dəqiqə sonra qardaşımın oğlu gəlib dedi ki, qızlar yoxdur. Ondan sonra axtarmağa başladıq.

- Çox qorxurdu, əsirdi.

- Polisdə.

- Yazışdığı adamlar var idi. Çox da anlayışımız yox idi. Bir nəfərə yazmışdı ki, həyatımdan bezmişəm...

- Hə, dedim ki, nə olub? Onun üçün hər şərati qurduğumuzu, kasıbçılıq çəkmədiyimizi, ehtiyac içində olmadığımızı dedim. Dedim nəyin çatmır?

- Dedi ki, sən məni çox sıxırsan. Başqa analar kimi icazə vermirsən. Dedi ki, dayım da Aygünü çox sıxır.

- Azadlıq istəyirdilər. Onları boş buraxmağımızı istəyirdilər. Amma mən buna imkan verməmişəm. Mağazaya gedəndə də özümlə aparmışam.

- Nömrə deyildi. İnstagram səhifəsi açıb oradan danışıb. Yazışdığı 16 yaşlı oğlan olub. Polis onu tapıb soruşmuşdu. Deyib ki, qızla 3-4 gün əvvəl instagramda tanş olub, yazışıblar.

- 3-4 nəfərlə danışıb. Amma heç birindən nəsə məlumat çıxmadı.

- Bilmirdik. Həmin günü dedim ki, qardaşımın yanına gedib aydınlaşdıraq.

- 2-3 gün əvvəl mənim kartımda 3 min manat pul var idi. Qardaşımın oğlu ilə gedib evə bazarlıq eləmişdilər. Kreditimizi ödəmişdilər. Həmin puldan cəmi 15 manat əskik idi. Soruşdum ki, pulu nə etmisən? Həyəcanlandığını gördüm. Çünki həmişə 5 manat da xərcləyəndə deyərdi. Dedim, pulu nə etmisən? Dedi ki, pomidor, xiyar almışam. 3-4 pomidor, xiyar almışdı. Dedim ki, bunlara 15 manat vermisən? Dedi ki, üstümə çox gəlirsən. Niyə belə edirsən? Mən də məsələni uzatmadım.

- Mən qorxurdum ki, kiməsə pul göndərər.

- Bir dəfə məktəbdə qızlardan biri bunu qorxutmuşdu ki, ona şokolad alsın. Mən ona pul verirdim ki, özünə nəsə alsın. Bu da gedib sinifdə qızlara nəsə alırdı. Niyə belə etdiyini soruşdum. Dedi ki, bunu edir ki, uşaqlar onu çox istəsin. Belə olmayanda heç kimin onu sevmədiyini deyirdi.

- Boş-boş söhbətlərlə. Deyirmişlər ki, atan yoxdur...

- Qızım kollecə hazırlaşırdı. Türkiyəyə qəbul istədik, amma ödəniş çox idi. İndi də tibb bacısı olmaq üçün hazırlaşırdı. İmtahan da vermişdi.

- Bir dəfə ikisi bir yerdə parka getmişdilər. Bir saat sonra gedib gətirdik.

- Bəli.

- Xeyr.

- Bəli.

- Qardaşımgildə olanda gəlmişdilər. Evdə və həyətdə axtarış etdiklərini görməmişəm.

- Xeyr.

- Bəli, müxtəlif yollarla getmək olar. Ara məhəllələr çoxdur. 5 dəqiqə içində hara yox çıxa bilərdilər? Düşündük ki, qonuşların evinə giriblər. Amma heç nə tapa bilmədik. Pəncərədən həyətə ayaqqabı da düşmüşdü. Bəlkə gedəndə paltar da götürüblər.

- Biri “Aylin”, digəri də “Taxta biti” adı ilə açmışdı.

- Xeyr. Həmin gün 130 manat vermişdim. 95 manat kredit ödəmişdi. 30 manat da dayısına vermişdi. Qalan 5 manatı da evə qoymuşdu.

- İkisində də qızıl sırğa olub.

- Bəli. Telefon tapılandan bir neçə saat sonra.

- Bir dəfə Buzovnada görüldükləri barədə məlumat gəldi. Polislər gedib baxdı. Amma onlar deyildi. Başqa bir görüntü də var idi. Küçədə gəzən iki qızla bağlı. Onlar da deyildi.

- Xeyr, heç nə götürməyiblər. Hazırlıqla çıxmayıblar. Evdən qorxduqları üçün qaçıblar. Mən belə düşünürəm.

- Xeyr. Polis də dedi ki, telefon təmizdir. Heç nə çıxmayıb.

- Mən başa düşdüyüm budur ki, uşaqların qayğıya ehtiyacı olub. Yazışmasında belə bir cümlə var idi ki, ona “qızım” deyilməsini istəyirdi.

- Hadisədən 3-4 gün əvvəl restorana getmişdik. Orda mahnı çalınanda qızım ağladı.

- Ata mahnısı çalındığı üçün kövrəlib ağladı.

- İkisində də fikir dağınıqlığı var idi. Evdə yeməyimizi həmişə qızım bişirirdi. Son zamanlar yeməyi də bişirə bilmirdi. Özünə də deyirdim ki, nə baş verir?

- Bəli. Son vaxtlar ikisi də eyni halda idi. Gözləri dolu idi. Toxunsan ağlayacaqdılar. Tez-tez soruşurdum ki, nə baş verir? Qardaşımın qızından da soruşurdum. Amma heç nə olmadığını deyirdilər.

- Bəli, çox qorxudular. Qızım yalvarırdı ki, dayısına heç nə deməyim. Mən də dedim ki, başqasının qızının səhvini gizlədə bilmərəm. Çünki qızın başına bir iş gələndə mən nə edərdim?

- Məqsədim məsələni aydınlaşdırmaq idi.

- Xeyr.

- Aygünlə diş həkiminə gedirdilər. Bir il idi Aygün dişləri düzəltmək üçün həkimə gedirdi. Mən də deyirdim ki, bu diş düzəlmək nə qədər çəkir axı...

- Diş həkimi kənddədir. Özüm ora gedəcəm.

- Xeyr.

- Bir dəfə atam mənə dedi ki, sənin qızını istəyən var. Hadisədən bir ay əvvəl olmuşdu. Mən isə buna razı deyildim. Özüm tez ərə gedib bədbəxt olmuşdum.

- Evlənmək istəmirdi. Qardaşım da narazılıq etdi.

- Oğlanın Bakıda olan qohumları gəlmişdi. Oğlan ailəsi ilə Rusiyada yaşayırdı. Qohumları çay içib getdilər. Mən razı olmadım. Dedim ki, ən azı 3 il nişanlı qalmalıdır. Onlar isə yayda nişan etmək istəyirdilər.

- Oğlanı da bəyənmədi. Elçi gəlməsinə etiraz etməmişdi.

- Xeyr. İki dünya bir ola qızıma istəmədiyi heç nəyi etməzdim.

- Mən hər ikisinin arxasındayam. Onlar üçün canımdan keçərəm. İkisindən də xahiş edirəm ki, evə qayıtsınlar. Nə olur-olsun onlar mənim qızımdır. Uşaqdılar, səhv edə bilərlər. Biz də səhv etmişik.